سفارش تبلیغ
صبا ویژن
خدا را شناختم ، از سست شدن عزیمتها ، و گشوده شدن بسته‏ها . [نهج البلاغه]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :33
بازدید دیروز :8
کل بازدید :496882
تعداد کل یاداشته ها : 80
103/10/4
10:16 ع
مشخصات مدیروبلاگ
 
بنیامین جعفریان[29]
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مهندسی شیمی از دانشگاه خلیج فارس بوشهر هستم و در حال حاضر مشغول به تدریس در مقطع کارشناسی و کاردانی در رشته مهندسی شیمی و صنایع شیمیایی هستم. سابقه تدریس در درسهای عملیات واحد، انتقال جرم، مکانیک سیالات، کنترل فرآیند، ریاضی مهندسی، محاسبات عددی و کاربردرایانه را دارم

خبر مایه
بایگانی وبلاگ
 
انــتقال گــاز به نقاط دوردست[1] توربین های گازی[1] شیمی نفت[1] محمد مصدق و ملی شدن صنعت نفت[1] رزین های مبادله گر یون[1] ده شرکت برتر نفت و گاز جهان[1] حرف رو در رو[1] گرافیت و الماس[1] عذر خواهی!!![1] محلولهای مغناطیسی نانو![1] طبعم به گناه کرده عادت[1] عید رهائی[1] مدرسه مورچه ها[1] سبکترین و سنگین ترین فلزات[1] طراحی انبردست[1] مگس جاسوس[1] 6 حالت ماده[1] سفر در زمان یک واقعیت؟!.....[1] روز دانشجو[1] پلاستیک آینده[1] سوالات استاتیک[1] حفره سیاه فضائی[1] ایا همزاد داریم......!؟[1] مقالات دوستان[2] راز استحکام تار عنکبوت[1] ABS[1] اشعه مادون قرمز[1] Steel and Iron at a glance[1] Screwdriver in Details[1] خودروی هیبریدی چیست؟[1] General function of Gas power plant[1] معادله حالت چیست؟[1] طراحی و ساخت دستگاه تست سنسور تصادف[1] Fuel Cells[1] Nano powder[1] Optical Fiber[1] مجله انجمن[1] مقلب القلوب[1] کاربراتر[1] Shape memory alloys[1] Compressor[1] تعطیلات[1] nanothechnology safty and application[1] نانو شیشه[1] FERROFLUID[1] هوای پاک با فناوری نانو[1] تهیه‌ی نانو کامپوزیت های منیزیم و کاربردهای آن[1] Ferrofluid[1] نانوسرامیک[1] متن برگزیده[1] گذری بر کاربردهای فناوری‌نانو در صنعت آب‏[1] سلام[1] نانو[1] ابداع یک سیستم دارورسانی جدید د ...[1] فناوری نانو چیست؟[1] نانو چیست (2)؟[1] نانو(3)[1] موتورهای هوای فشرده چگونه کار می کنند؟[1] وبلاگ[1] میلاد یگانه منجی[1] ترمزهای ضد قفل چگونه کار می کنند؟[1] سلام بر حسین[1] وارد کردن نانولولههای چنددیواره در پلیمر با استفاده از میدان ...[1] ENTROPY[1] روکشهای جدید ضد میکروبی با استفاده از نانولولههای کربنی[1] سلام به همه و آرزوی سلامتی برای همه[1] Thermodynamics of Rubber-like Elasticity[1] Theoretical calculation of equilibrium constant[1] سوخت گیاهی[1] مک کیب[1] پروژهای فنی مهندسی[1] least square[1] Biomass[1] تخمیر[1] حل معادلات غیرخطی[1] Hysys[1] تعادل بخار مایع(کدنویسی)[1]

 

یک گروه تحقیقاتی در موسسه فناوری ماساچوست (MIT) به سرپرستی پروفسور پولا هاموند، استاد مهندسی شیمی، پوشش نازکی را طراحی کرده اند که می تواند در صورت کاشته شدن در داخل بدن انسان (implant) دوزهای معینی از دارو را به محل اثر آن برساند و همانند یک میکرودارو عمل نماید. ویژگی جدید این سیستم آن است که می توان این پوشش را با امواج حاصل از فعالیت یک میدان الکتریکی باز نمود و دارو را آزاد کرد.

این پوشش معمولا در حدود nm 150 ضخامت دارد و می تواند در مناطق ویژه ای از بدن کاشته شود. این پوشش ها از لایه هایی تکرار شونده از جنس دو ماده ساخته شده اند: یک رنگدانه با بار منفی و یک مولکول دارویی با بار مثبت و یا یک مولکول دارویی خنثی که در پوششی از یک مولکول با بار مثبت قرار گرفته است.

مولکول رنگدانه مورد استفاده که در این مورد Prussian Blue می باشد (مولکولی مشتق از فریک فروسیانید با رنگ آبی تیره که مورد تایید FDA است)، مولکول دارویی را در بر می گیرد و دارو را در محل اثرش به موقع آزاد می کند. این فرآیند زمانی رخ می دهد که یک پتانسیل الکتریکی با این پوشش نازک برخورد می کند و موجب می شود که مولکول رنگدانه ی Prussian Blue بار منفی خود را از دست بدهد و پوشش نازک باز گردد و در نتیجه دارو آزاد شود. پس بنا بر این میزان داروی فرستاده شده و زمان رسیدن آن به محل اثر در این روش به وسیله برقراری ولتاژ الکتریکی و یا قطع آن دقیقاً قابل کنترل می باشد.

این پوشش ها می توانند بسته های مجزایی از داروها را با خود حمل نمایند و به صورت جداگانه آزاد کنند که این ویژگی می تواند در شیمی درمانی بیماران سرطانی سودمند باشد و به همین جهت اکنون مورد مطالعه این گروه تحقیقاتی قرار گرفته است.

از آن جایی که این پوشش ها لایه لایه ساخته می شوند، می توان به آسانی ساختار آنها را مشخص کرد . هم چنین این پوشش ها می توانند بر روی هر سطحی با هر اندازه و شکلی قرار بگیرند و انعطاف پذیری بیشتری را نسبت به سیستم های قبلی که تاکنون با این اندازه طراحی شده اند، نشان می دهند. یک مزیت دیگر این پوشش ها آن است که به راحتی می توان آنها را با استفاده از انواع تکنیک ها در مقیاس انبوه (صنعتی) تولید نمود.

این پوشش های نازک احتمالاً می توانند برای انتقال داروها در بیماری های سرطان، دیابت، صرع و غیره به کار گرفته شوند و نیز امکان دارد بتوان به کمک این پوشش های نازک، سیستم هایی را طراحی کرد که دارو را به صورت خودکار در مکان و زمان مورد نیاز آزاد نماید. نتایج کار این گروه تحقیقاتی در قالب مقاله ای، در شماره ی 11 فوریه نشریه پیشرفت های علمی آکادمی ملی علوم، به چاپ رسیده است.

منبع:http://nano.ir/news-home.php